چه کسی سود می برد؟
خرید مقرون به صرفه همیشه یکی از دغدغه های مهم خریدار است. اما گاه نبود آگاهی فنی کافی از استانداردهای روز دنیا باعث می شود که خریدار خود را به خیال خرید ارزان تر، از دسترسی به استاندارد و فناوری جدید محروم کند و در عمل مغبون شود.
همیشه با تغییر در نرخ برابری ارز، گروهی از واردکنندگان و فروشندگان با سوءاستفاده از ناآگاهی فنی خریدار با ارایه کالاهایی با استانداردهای قدیمی و از رده خارج شده، دست به سودجویی میزنند.
این کالاها که به کالای انتهای انبار معروف است، در کشورهای پیشرفته دنیا طرفداری ندارد و به بهایی بسیار ارزان خریداری و وارد بازار IT کشور میشود و با به ارمغان آوردن سود مضاعف برای واردکننده و فروشنده به دست مصرفکننده میرسد. در این میان، خریدار با قرار گرفتن در معرض اطلاعات نادرست و به خیال خریدی مقرون بهصرفه و خوش قیمت، کالایی با استانداردهای قدیمی و خارج از رده را خریداری میکند و مورد استفاده قرار میدهد.
به عنوان نمونه میتوان به تجهیزات شبکه بیسیم با استاندارد IEEE 802.11g اشاره کرد. این تجهیزات با سرعت 54Mbps چند سال است که از رده خارج شده و با استاندارد جدیدترIEEE 802.11n با سرعتهای 150/300/450 Mbps جایگزین شده است.
بدیهی است که استاندارد جدید نه تنها به علت سرعت بالاتر و پوشش بهینه از مزیت فنی برخوردار است، بلکه به عللی همچون کاهش توان خروجی فرستنده و در نتیجه کاهش تداخل امواج الکترومگنتیک و همچنین کاستن آلودگیهای فرکانسی و زیست محیطی در تمامی کشورهای پیشرفته دنیا پیشنهاد شده و مورد استفاده قرار میگیرد.