فضاهای اطلاعاتی فضاهایی هستند که در آن مردم با حس آرامش، امنیت و اعتماد به نفس کامل، ایده های خود را پرورش داده و مهارت های درکی و عملی شان را بالا ببرند. در حالی که ممکن است این فضاها در عین اینکه بسیار غیر رسمی هستند، ایجاد و وجود آنها منجر به بروز فرصت های جدید برای مشارکت هایی می شود؛ موقعیتی که در گذشته اصلا وجود نداشت. شاید پربیراه نباشد که در تونس، کشور میزبان دومین اجلاس جهانی جامعه اطلاعات در سال 2005، زمانی که برای نخستین بار مساله قدرت فناوری اطلاعات و ارتباطات جدید برای تسریع تغییرات سیاسی اساسی مطرح شد، ICT لقب “انقلاب یاس” را گرفت.
اتحادیه جهانی مخابرات در گزارش “نقش ICT در توسعه و پیشرفت کشورهای کمتر توسعه یافته” به صراحت بر تجربیات مردمی که در کشورهای کمتر توسعه یافته (LDCs) جهان زندگی می کنند، متمرکز شده است. مطالعات این اتحادیه نشان می دهد که چرا و چگونه کشورهای توسعه یافته به ICT بهای بسیاری می دهند و از آن به عنوان ابزار “توسعه” یاد می کنند. این کشورها معتقدند که نوآوری تکنیکی حتی می تواند در فقیرترین کشورهای جهان نیز بروز پیدا کند. بالاتر از همه اینها، مطالعات