fanavaran
آخرین اخبار
facebook RSS ارسال به دوستان نسخه چاپی ذخیره خروجی XML خروجی متنی
کد خبر : 624
تاریخ انتشار : 13 مرداد 1390 9:48

گفت و گو با محمود خسروی، مدیرعامل شرکت ارتباطات زیرساخت

همین روزها 20 گیگابیت اینترنت می خریم

این روزها هم زمان با افزایش تعداد کاربران، سرعت اینترنت کشور نیز با مشکلات متعددی روبه رو است و مدیران شرکت های دولتی و خصوصی توپ اینترنت را به زمین هم شوت می کنند. به همین بهانه سراغ محمود خسروی مدیرعامل شرکت زیرساخت رفتیم تا دلایل کندی و گران بودن اینترنت را از زبان تنها وارد کننده پهنای باند کشور جویا شویم و در ادامه نیز به موضوعات روز زیرساختی کشور از جمله اختلاف نظر مابین مخابرات و زیرساخت، ترمنیشین، تعیین تکلیف پیمانکاران زیرساخت در بخش تلفن اینترنتی و شبکه ملی اطلاعات پرداختیم که در ادامه می خوانید.

گفت و گو : عبدالله افتاده

همان طور که مطلع هستید اخیرا فناوران اقدام به برگزاری نظرسنجی در حوزه های مختلف کرده است. در آخرین نظرسنجی که به حوزه کاری شما هم مرتبط است عامل کندی سرعت اینترنت در کشور به رای گذاشته شد که در نهایت 72 درصد افراد که عمدتا از بدنه متخصص کشور هستند ارایه نشدن پهنای باند از سوی زیرساخت را عامل اصلی کندی سرعت اینترنت معرفی کردند، نظر شما در این باره چیست؟
یکی از وظایف اصلی شرکت ارتباطات زیرساخت تامین پهنای باند اپراتورها و فروشندگان عمده است. از طرفی برای رسیدن به اهداف برنامه چهارم باید پهنای باند کشور به 25 گیگابیت در ثانیه می رسید که تا پایان برنامه به بیش از 26 گیگابیت رسید. از ابتدای امسال تاکنون نیز 5 گیگابیت در ثانیه به این ظرفیت اضافه کردیم. این میزان پهنای باند دقیقا براساس نیازها و متقاضیان بوده است که ما پهنای باند را تامین کرده ایم. در این مسیر مشکلات خاص خودمان را داریم که البته در تامین پهنای باند از طریق مرزها و گیت وی ها نیست.
در این مدت سعی کردیم روی موضوع کیفیت کار کنیم و به این منظور رقابت ایجاد کردیم، به نحوی که اگر قبلا در کشور از یک نقطه پهنای باند وارد می کردیم، اکنون از چندین نقطه پهنای باند وارد می کنیم.این رقابت در بین فروشندگان پهنای باند ایجاد شده نه در واردکنندگان، چون هنوز انحصار واردات پهنای باند در اختیار شرکت زیرساخت است.
انحصار در واردات پهنای باند توسط زیرساخت اعمال نشده است و این موضوع را حاکمیت تعیین کرده است. ما هم کم نگذاشته و به همین منظور هزینه های بسیاری انجام داده ایم. در این بخش به دنبال سود هم نیستیم. اکنون نزدیک به 31 گیگابیت پهنای باند واگذار می کنیم که می شود از آن چند هزار میلیارد تومان درآمد ایجاد کرد، در صورتی که درآمد زیادی از این بخش نصیب شرکت زیرساخت نمی شود و در ورود پهنای باند تنها به دنبال تامین هزینه های خود هستیم.
از طرف دیگر ورود پهنای باند از نقاط مختلف در کنار مزیت های رقابتی که دارد موجب ایجاد مشکل به سبب اختلالات جهانی نیز می شود که در سایر کشورها نیز این موضوع وجود دارد و طبیعی است.
اگر فراموش نکرده باشید، چند وقت پیش اتفاقی در دریای مدیترانه افتاد و اینترنت عربستان سعودی نزدیک به یک هفته قطع شد. این ابتکاراتی است که به خرج دادیم و سرمایه گذاری خوبی هم در مرزها انجام داده ایم و در برنامه ها هدف گذاری کردیم که از 20 نقطه مختلف اینترنت وارد کنیم.
در حال حاضر در شمال از مسیرهای آستارا، نوردوز، بازرگان و اخیرا از مسیر سه رو به ترکیه و از چهار نقطه به عراق وصل هستیم.
یکی دیگر از اهداف بزرگی که برای زیرساخت تعیین کردیم ترانزیت ارتباطات است که بتوانیم با هزینه پایین تری مکالمات خود را منتقل و پهنای باند ارزان تری برای کشور تهیه کنیم.
با وجود این هر سال سعی کردیم قیمت پهنای باند را کاهش دهیم. اما در مورد اینکه اینترنت چرا کند است به یک موضوع نپرداخته اید و آن هم موضوع محدودیتی است که قانون گذار گذاشته است و کاربر خانگی نمی تواند از سرعت بیشتر از 128 کیلوبیت داشته باشد.
ما به این نکته توجه داشتیم اما کندی اینترنت به محدودیت آن مربوط نیست و به اعتقاد بسیاری همین سرعت محدود شده نیز به طور واقعی به دست مردم نمی رسد و به نوعی کم فروشی اتفاق افتاده است. به هر حال در نظرسنجی فناوران اکثر سرویس دهندگان و متخصصان حوزه ICT ارایه نشدن پهنای باند توسط زیرساخت را عامل اصلی کندی اینترنت برشمردند.
در خصوص سرعت اینترنت قانون گذار این مجوز را به سرویس دهنده داده که پهنای باند 128 کیلو بیت را بین 10 نفر تقسیم کند. حال اگر کسی معتقد است که سرعت اینترنتش واقعی نیست، می تواند به دستگاه های نظارتی مراجعه کند که در این مورد سازمان تنظیم مقررات به شکایات کاربران رسیدگی می کند.
البته برنامه ای در دست داریم که پهنای باند را به حد بالا تهیه کنیم. به این ترتیب با تقاضای مشتری و بلافاصله پس از عقد قرارداد، پهنای باند در اختیار مشتری قرار می گیرد.
پس این موضوع را تایید می کنید که زیرساخت در ارایه پهنای باند با وجود تقاضایی که شرکت های خصوصی داشته اند تاخیر دارد؟
همانطور که می دانید طبق قوانین، برای هر خریدی بالاتر از یک میزان معین باید مناقصه برگزار کرد. این در حالی است که در خرید پهنای باند این موضوع امکان پذیر نیست چرا که برگزاری مناقصه زمان بر است و از طرفی نمی توان به یکباره اقدام به خرید مثلا 500 STM1 کرد، آن هم در حالی که مشتری برای آن وجود ندارد. از سوی دیگر قیمت اینترنت روز به روز در دنیا کاهش می یابد که همین عامل هم یکی از عوامل بازدارنده در خرید عمده پهنای باند است.
به همین منظور توجیحات لازم برای برداشتن این محدودیت قانونی را انجام دادیم تا مجوز خرید 2 هزار STM1 را به صورت ترک تشریفات کسب کنیم. اما در خرید به شکلی عمل می کنیم که با توجه به اینکه چندین نقطه ایجاد کردیم قبل از خرید از تمامی سرویس دهندگان استعلام قیمت می گیریم و با پایین ترین قیمت و بهترین کیفیت ممکن خرید می کنیم.
در حال حاضر موافقت های اولیه برای این منظور انجام شده و منتظر ابلاغش هستیم که خود این موضوع کمک بزرگی برای سرعت بخشیدن به خرید پهنای باند می کند. قبلا هم در این باره مجوز خرید 150 STM1 را داشتیم که در حال حاضر این مجوز تمام شده است.
با این مجوز اقدام به خرید مثلا 500 STM1 به صورت یکجا خواهید کرد یا تکه تکه خرید می کنید؟
خرید ما همانند گذشته براساس نیاز و پیش بینی انجام خواهد شد. در حال حاضر تصمیم داریم دو STM64 که معادل 20 گیگابیت در ثانیه می شود و بیشتر از یک دوم میزان فعلی اینترنت کشور است، خرید کنیم که با رسیدن مجوز احتمالا تا دو ماه آینده این ظرفیت به شبکه اضافه خواهد شد.
موضوع اینجاست که شرکت های خصوصی که برای ورود پهنای باند اعلام آمادگی کرده اند و می گویند که اینترنت تا لب مرز نزدیک به قیمت 12 میلیون تومان می آوریم. اما زیرساخت برای انتقال آن تا تهران 36 میلیون تومان دریافت می کند. این افزایش سه برابری قیمت برای چیست؟
این افزایش قیمت به دلیل هزینه های سرباری است که علاوه بر هزینه های انتقال، شرکت زیرساخت باید پرداخت کند.
به نظر شما آیا درست است که هزینه های سربار از جیب مردم پرداخت شود؟
ما تابع قانون هستیم و هر آنچه را که دستگاه های مسوول در امر تعرفه گذاری به ما ابلاغ کنند، به آن تمکین می کنیم .
پس دولت با این وجود سودی عایدش نمی شود؟
دولت واقعا به دنبال کسب سود از محل فروش اینترنت نیست. فرض کنید 200 STM1 در ماه هر کدام برای ما 4 میلیون تومان درآمد هم داشته باشد؛ در درآمد هزار میلیاردی زیرساخت اصلا دیده نمی شود. موضوع اینترنت و اینترانتی که ما مطرح کردیم این بود که در حال حاضر تمامی امور کشور به اینترنت وابسته شده است. این در حالی است که در کشور کره جنوبی که در سرعت اینترنت در دنیا پیشتاز است، عمده گردش اطلاعات در داخل خاک کره انجام می شود و درصد کمی از کشور خارج می شود. اما در ایران در یک سری از موضوعات که در برنامه پنجم توسعه نیز بر آن تاکید شده، باید در کشور سرمایه گذاری شود به نحوی که اطلاعات در داخل کشور باشد. در آن صورت هم اینترنت ارزان می شود و هم سرعتش افزایش پیدا می کند.
مدیران شرکت ها می گویند به رغم ارایه درخواست به زیرساخت و گاه پس از گذشت شش ماه از زمان تقاضای پهنای باند مورد نیازشان تامین نمی شود. آیا تقاضای پهنای باندی روی میز زیرساخت دارید که به آن پاسخ نداده باشید؟
به دنبال این هستیم که جلوی این بهانه ها را بگیریم. وقتی ما 20 گیگابیت پهنای باند را تهیه کنیم و مثلا تقاضای بیشتر از 2 گیگابیت نداشته باشیم، این طور بهانه ها وجود نخواهد داشت.
در ماده 46 برنامه پنجم توسعه کشور وظیفه سنگینی به عهده وزارت ارتباطات و زیرمجموعه اش گذاشته شده و تاکید شده که تمامی مشاغل و 60 درصد خانوارها باید به پورت پرسرعت دسترسی داشته باشند. برای رسیدن به این هدف تعداد تمامی خانوارها و مشاغل را از مرکز آمار گرفتیم و به نیاز 22 میلیون پورت رسیدیم. براساس آن برنامه سنگینی در مجمع تصوب کردیم به نحوی که تا پایان برنامه باید پهنای باند بین الملل کشور به 500 گیگابیت در ثانیه برسد.
تا آخر برنامه چهارم ظرفیت IP کشور حدود 50 گیگابیت بود که با طرح IP/MPLS که به زودی در مدار قرار می گیرد حدود 450 تا 500 گیگابیت ظرفیتش افزایش می یابد. این ظرفیت تا پایان برنامه پنجم به 2 ترابیت افزایش می یابد. به همین میزان نیز قاعدتا شبکه انتقال و سایر موارد دچار تحول عمده خواهد شد.
شنیده شده که زیرساخت، تامین کارت مورد نیاز برای انتقال پهنای باند را در یکی از قراردادها پیش بینی نکرده و همین عامل باعث شده تا پهنای باند خریداری شده حدود یک سال بلااستفاده بماند؛ این موضوع صحت دارد؟
در حال حاضر دو تا STM16 که جدا از STM64 ها است خریداری کرده ایم که یک کارت کسری داریم که به زودی تهیه می شود و این ظرفیت نیز به شبکه افزوده خواهد شد. در زمینه زمان هم که گفتید اصلا و ابدا یک سال نیست. ما از ابتدای سال تا الان 5 گیگابیت اینترنت وارد کرده ایم. اول سال 8/26 گیگابیت اینترنت داشتیم که در حال حاضر به 8/31 گیگابیت رسیده است. حال این اطلاعات چطور به شما رسیده در جریان نیستم.
اگر دقت کنید با آغاز واگذاری ADSL توسط مخابرات و در کنار آن فعال شدن اپراتورهای وایمکس روند تعداد کاربران اینترنت در حال افزایش است و کیفیت خدمات زیرساخت در مقایسه با سه سال پیش نه تنها تنزل پیدا نکرده که وضعیت اینترنت امروز خیلی بهتر است.
به نظر شما قیاس وضعیت فعلی با چند سال پیش درست است؟ آیا بهتر نیست وضعیت خودمان را با کشورهای همسایه همچون ترکیه، امارات و پاکستان مقایسه کنیم؟
ما در مورد کشور خودمان صحبت می کنیم نسبت به سه سال پیش وضعیت مطلوب تری داریم.
کارشناسان و کاربران معتقدند سرعت و کیفیت اینترنت فعلی در مقایسه با ترکیه در حد مطلوبی قرار ندارد. دلیلش چیست؟
ترکیه تمام اطلاعاتش در داخل است. حتی برای استفاده از اطلاعات اینترنت کش سرور(cache server) گذاشته اند. در خیلی از کشورها موتور جست وجو مال خودشان است. به عنوان مثال در کشور آلمان کمپانی یاهو سرورهایش در کشور آلمان قرار دارد و اطلاعات خارج از کشور نمی شود.
اینها که گفتید در حد تئوری بود ما چه زمانی می توانیم در عمل از این الگوها استفاده کنیم؟
ما در بخش زیرساخت تمامی تکالیف مان را انجام خواهیم داد و مابقی به عهده سایر نهادهای مسوول است. یک کار دیگر نیز ما گفتیم انجام می دهیم. زمانی که ما در سازمان تنظیم مقررات بودیم برای تشویق ایجاد دیتا سنترها هزینه مجوز در نظر نگرفیتم تا این بخش در کشور ایجاد شود.
البته خیلی ها به واسطه ایجاد دیتا سنتر چه وام های کلانی گرفتند و در بخش های دیگر سرمایه گذاری کردند.
از این موضوع اطلاعی ندارم اما به هر حال همچنان ایجاد دیتا سنتر هزینه لایسنس ندارد و ما کاری که در این بخش انجام خواهیم داد یک دیتا سنتر ملی راه اندازی خواهیم کرد که بتواند تمامی سازمان ها و وزارتخانه های دولتی را سرویس دهد. مقدمات اولیه این کار انجام شده و امیدواریم تا یک سال آینده دیتاسنتر ملی راه اندازی شود.
دولت به شدت به دنبال ایجاد شبکه ملی اطلاعات است و زیرساخت نیز قاعدتا به عنوان نهاد حاکمیتی نقش اصلی را در این موضوع ایفا می کند، این پروژه تاکنون به کجا رسیده است؟
مجوزهایی برای این طرح از سوی دولت صادر شده اما هنوز مابقی کار اجرایی آن انجام نشده است.
در کنار این موضوع مخابرات مدعی است که با همین شبکه فعلی کابل مسی می تواند پهنای باند 25 مگابیتی را به خانه ها برساند و در صورتی که دولت قوانین مربوط به این بخش را تصویب کند، مخابرات حاضر به واگذاری امور اجرایی به سایر بخش های خصوصی است.
موضوع FTTX در حال حاضر در دنیا مطرح است و اگر قرار است سرویس هایی که در آینده بخواهیم از طریق شبکه به مشتری عرضه کنیم حتما باید به سراغ FTTX برویم. مخابرات ایران در حال حاضر خودش دارد به همین سمت می رود و اگر این موضوع صحت داشته باشد که از طریق کابل مسی می توان پهنای باند را با سرعت 25 مگابیت بر ثانیه منتقل کرد چرا مخابرات در برخی از قراردادهایش هنوز از FTTX استفاده می کند.
انتقال اطلاعات با سرعت 25 مگابیت بر ثانیه روی شبکه کابل مسی شرایط خیلی زیادی دارد. به عنوان مثال کاربر هر چه فاصله اش با مرکز مخابرات دورتر باشد، سرعتش کاهش می یابد و در مسافت های زیاد امکان فنی این موضوع وجود ندارد. تا جایی اطلاع دارم در شرایط ایده آل شبکه کابل مسی نتوانسته بیشتر از سرعت 10 مگابیت بر ثانیه منتقل کند.
این طور نیست که پروژه FTTX در دنیا شکست خورده باشد و در حال حاضر بسیاری از کشورهای توسعه یافته این طرح جزو برنامه های شان قرار دارد.
اپراتورهایی که خرید عمده از زیرساخت دارند از مشخص نبودن میزان واقعی خرید گله مندند. چه پاسخی دارید؟
تمامی کسانی که از ما خرید می کنند خودشان پهنای باند خریداری شده را اندازه گیری می کنند و اصلا این موضوع درست نیست. در موضوع مخابرات ایران هم که ما به آنها پهنای باند بین الملل می دهیم براساس STM1 نیست. یک پهنای باند می دهیم و آنچه را که آنها استفاده کرده اند برای شان صورتحساب صادر می کنیم.
با خبری که عضو هیات مدیره زیرساخت داده، گویا 4 هزار پرونده در رابطه با قاچاق مکالمات در قوه قضاییه در دست بررسی است، اما اشاره نشده که چه تعداد از این پرونده ها حقوقی و چه میزان حقیقی است. آمار خسارت وارد شده به اقتصاد کشور هم در آن خبر اعلام نشده بود. لطفا در این باره توضیحات بیشتری بدهید؟
موضوع ترمنیت را تا جایی که بتوانیم دنبال می کنیم و دلیل اصلی هم حفاظت از شبکه خودمان در موضوعات اقتصادی و امنیتی و در کنار آن حفاظت از حقوق یک سری از شرکت هاست که در این بخش به صورت قانونی کار می کنند. با آنکه این موضوع وقت زیادی از ما می گیرد، اما به هیچ وجه در برخورد با متخلفان کوتاه نمی آییم. این پدیده در همه جای دنیا اتفاق می افتد. این بخش را در حالی به پیمانکاران واگذار کردیم که می توانستیم خودمان انجامش دهیم اما به دلیل مبارزه با قاچاق و ایجاد رقابت این بخش را به پیمانکاران خصوصی واگذار کردیم.
در شناسایی قاچاقچیان مکالمه آیا اپراتورها آنها را شناسایی می کنند یا زیرساخت دسترسی مستقیم به شبکه اپراتورها دارد؟
در این رابطه یک همکاری نزدیک بین زیرساخت و اپراتورها وجود دارد و اگر همکاری اپراتورها نباشد قطعا این کار به سختی انجام خواهد شد.
اگر اپراتورها در این زمینه همکاری نکنند شما به تنهایی قادر به شناسایی متخلفان نیستید؟
ما قادر به شناسایی هستیم اما همکاری اپراتور در این زمینه خیلی مهم است چرا که آنها به واسطه اینکه یک خط تلفن ترافیک بالایی را منتقل می کند به راحتی می توانند خط قاچاقچی را شناسایی کنند که در این مورد همکاری خوبی هم انجام می شود.
عضو هیات مدیره زیرساخت ادعا کرده که صد درصد ترمینیشن در شبکه تلفن ثابت انجام می شود. به نظر شما آیا این امکان وجود ندارد که قاچاقچیان برای اینکه شناسایی نشوند به عنوان مثال از 500 سیم کارت از اپراتورهای مختلف به صورت متناوب در طول روز استفاده کنند به این ترتیب قاچاقچیان شبکه سیار شناسایی نشوند؟
البته قاچاقچیان در شبکه ثابت نیز از این ترفند استفاده می کنند. اما از آنجا که هزینه های پرداختی در شبکه موبایل گران تر از شبکه ثابت است و از طرف دیگر نیز به دلیل پایین آمدن کیفیت در شبکه سیار، قاعدتا ترجیح می دهند از شبکه تلفن ثابت استفاده کنند.
البته به زودی با استفاده از یک فناوری بومی که در گیت وی ها استفاده خواهد شد، سد بزرگی برسر راه ورود قاچاق مکالمه ایجاد می کنیم و دیگر قاچاقی انجام نخواهد شد که ما برای شناسایی آن وقت و نیرو صرف کنیم. با همکاری نزدیکی که با قوه قضاییه و اپراتورها در این زمینه داریم، قطعا در جهت حفاظت از حقوق شرکت هایی که از مسیر قانونی کار می کنند کار را هم در بخش فنی و هم قضایی با جدیت دنبال می کنیم.
اخیرا شرکت زیرساخت مجوز شرکت ضحی کیش را به دلیل پرداخت نکردن بدهی 11 میلیارد تومانی ابطال کرده است. چگونه شرکت زیرساخت قبل از رسیدن به این میزان بدهی که رقم کمی هم نیست از ادامه فعالیت این شرکت جلوگیری نکرده بود؟
در یک برهه از زمان به خاطر مسایل امنیتی مجبور بودیم اینها را قطع نکنیم. چون هر کدام از این شرکت ها که قطع می شد ممکن بود ترافیکش از یک مسیر غیرقانونی وارد کشور شود و ما زیان های امنیتی دیگری داشته باشیم. اینها بابت سهم زیرساخت چک داده بودند و در یک مقطع زمانی برای تامین تعهدات شان با هزینه های پایین تری ترافیک وارد کردند . این به جایی رسید که متوجه شدیم دیگر نمی شود به خاطر مسایل امنیتی از موضوع چشم پوشی کنیم. در مرحله اول میزان ترافیک وارده را کاهش دادیم که باز هم راه به جایی نبرد و در نهایت مجبور به قطع کامل ارتباط شرکت ضحی کیش شدیم.
در حال حاضر پرونده این شرکت در چه مرحله است و چه میزان از بدهی 11 میلیارد تومانی را وصول کرده اید؟
پرونده روند حقوقی و دادرسی را طی می کند.
پیش از اینکه زیرساخت مجوز ترمینیشن را به شرکت ضحی کیش اعطا کند، ارتباط سوییچ ضحی کیش که مجوز اپراتور تلفن ثابت خصوصی داشت به اتهام قاچاق مکالمه قطع شده بود. چگونه این شرکت توانست پس از آن پرونده مجددا از زیرساخت مجوز دریافت کند؟
هرجایی که ارتباطی قطع و یا مجدد برقرار شده قطعا براساس قانون اقدام شده است.
چرا ضحی کیش تاکنون در لیست سیاه قرار نگرفته است؟
ما از این موضوع خبر نداریم و به دنبال 11 میلیارد تومان خودمان هستیم. در حال مذاکره هستیم که این شرکت چگونه می تواند این بدهی را به زیرساخت بپردازد و در اصل موضوع بدهی ضحی کیش پذیرفته که این میزان بدهی را به شرکت زیرساخت دارد.
گویا تعاونی تلفا با شرکت زیرساخت در جزییات مالی مجوز اورجینیشن اختلاف نظر دارد. آنها معتقدند رقم درخواستی زیرساخت بابت هر دقیقه 10 تومان زیاد است و باید به یک تومان کاهش یابد. اصل ماجرا چیست؟
تعرفه 10 تومان نه تنها بالا نیست، پایین هم هست. این تعرفه قبلا در سازمان تنظیم مقررات مصوب شده اما در این مورد هنوز اختلاف نظر وجود دارد. حتی به خاطر حمایت از دو تعاونی تلفا و تفتان اورجینیشن را از مناقصه جدیدمان حذف کردیم. زمانی که سر میز می نشینیم آقایان از قرارداد رضایت دارند. اما هنوز قراردادشان امضا نشده و تا جایی که خبر دارم یکی از این تعاونی ها ضمانت نامه هایش را هم آماده کرده و کارش دارد دنبال می شود.
یکی از عواملی که می توان از آن به عنوان اهرم مبارزه با قاچاق استفاده کرد، پایین آوردن تعرفه تلفن اینترنتی از مسیرهای قانونی است چرا زیرساخت در این بخش کوتاه نمی آِید؟
این موضوع در آینده قابل بررسی است و موضوع تعیین تعرفه در این بخش به عهده سازمان تنظیم مقررات است.
اما در برخی از خدمات، زیرساخت نیز در بخش های غیرعمومی می تواند تعرفه گذاری کند. به همین منظور در مناقصه جدید سعی کردیم با استفاده از بسته های تشویقی رقابت بیشتری در بازار تلفن اینترنتی ایجاد کنیم. یکی دیگر از مواردی هم که دیده شده بازنگری تعرفه ها در مقاطع زمانی سه ماهه است، به نحوی که اگر تعرفه جهانی کاهش پیدا کرد به همان میزان تعرفه های داخلی کاهش یابد.
یکی دیگر از مزایایی که شرکت ها را متمایل به استفاده از مسیرهای قانونی می کند، کیفیت بالا، قرار گرفتن در لیست سفید بین الملل و داشتن سیگنالینگ شماره هفت است و همین عوامل باعث می شود بتوانند ترافیک بیشتری را جذب کنند.
اختلاف نظری در بخش انتقال ترافیک بین استانی مابین شرکت مخابرات ایران و زیرساخت وجود دارد. مخابرات معتقد است براساس قرارداد با زیرساخت می تواند ترافیک را نقطه به نقطه منتقل کند که گویا ارزان تر هم برایش تمام می شود، اما زیرساخت معتقد است ترافیک باید از طریق سوییچ و اتصال به ابر منتقل شود. نظر شما در این رابطه چیست؟
ما اصلا بحث بین استانی نداریم. اصل ماجرا این است که بر اساس "مصوبه 516" شورای عالی امنیت ملی ترافیک بین نقاط خاص که 100 نقطه scpc است باید از طریق شبکه سوییچینگ زیرساخت منتقل شود. این مصوبه کاملا صراحت دارد و چندین جلسه نیز در این باره در شورای عالی امنیت ملی برگزار شده است. در آخرین جلسه هم که مدیرعامل شرکت مخابرات حضور داشت این موضوع کاملا شفاف شد.
در این زمینه شاید قیمت برای مخابرات ارزان تمام شود اما توپولوژی مخابرات دیروز یا امروز به وجود نیامده بالاخره تجربه چهل پنجاه سال در ایجاد این شبکه نقش داشته است. در استان ها این شبکه را به هم ریختند و ترافیک را از طریق مسیرهای دیگر LTX گذاشتند و منتقل می کنند که در مناسبت ها گاهی ترافیک مختل می شود و کیفیت فوق العاده پایین می آید است. به عنوان مثال در ایام عید در منطقه نوشهر یک آتش سوزی رخ داد و کابل فیبر نوری استانی سوخت، در حالی که فیبر نوری زیرساخت کار می کرد و از آنجا که مخابرات ترافیک را از مسیر زیرساخت خارج کرده بود و از مسیر استانی منتقل می کرد، ارتباط کل مردم منطقه قطع شد. این در حالی است که احتمالا گزارش این موضوع به مدیرعامل شرکت مخابرات اشتباه داده شده است.
البته این واقعیت را باید پذیرفت که بخش خصوصی به دنبال کسب سود بیشتر است اما امیدواریم در آینده بیشتر به حقوق مشتری و کیفیت ارتباطات بپردازند.
تفاوت ریالی انتقال ترافیک از مسیر نقطه به نقطه و انتقال از طریق سوییچ زیرساخت به چه میزان است؟
در انتقال ترافیک نقطه به نقطه اپراتورها مجازند تنها در کاربری خاص از این مسیر استفاده کنند نه اینکه هر اپراتوری از این طریق برای خودش شبکه بسازد. به هر حال دولت هزینه کرده و یک شبکه مستقل و پایدار ایجاد کرده است. به عنوان مثال شما یک ارتباط می گیرید بین نقطه A و B و زمانی هم ارتباطی شما می خواهید که من می توانم شما را به هر نقطه از کشور منتقل کنم خوب قطعا هزینه این دو مسیر یکی نیست. برای حل این مشکل هم ما راهکار دادیم که براساس دقایق برای مخابرات صورتحساب صادر می کنیم. سال قبل هم به همین شکل عمل کردیم، اما کف گذاشتیم تا ترافیک را به شبکه زیرساخت برگردانند.
آیا این مشکل در زمان دولتی بودن مخابرات هم وجود داشت؟
نه، در آن زمان تمامی ترافیک از مسیر زیرساخت منتقل می شد. اما از زمانی که مخابرات خصوصی شده توپولوژی شبکه تغییر کرده است.

 


نظر شما



نمایش غیر عمومی
تصویر امنیتی :