از جمله آثارش می توان به در دو مجموعه طهران قدیم  و تاریخ اجتماعی تهران در قرن سیزدهم اشاره کرد که حال و هوای تاریخی تهران را با جزییاتش بیان می کند. اثر دیگر او، قند و نمک، مجموعه ای از اصطلاحات اصیل تهرانی با توضیحات و پیشینه است. سه رمان از رمان های او، یعنی شکر تلخ، گزنه و قلم سرنوشت را باید سه گانه ای دانست که اولی مربوط به دوران کودکی نویسنده و رنج های مادر وی، دومی شرح دوران نوجوانی، و سومی مربوط به دوران میان سالی اوست. کتاب های حاجی در فرنگ و حاجی دوباره نیز سفرنامه مؤلف است به مکه و سپس اروپا که در آن خرافات دینی را به چالش می کشد. او ششم آذر ماه 1378 در گذشت.