ایسنا- محققان دانشگاه نیویورک موفق شدند با استفاده از هوش مصنوعی راهی برای تولید اثر انگشت جعلی پیدا کنند. این پروژه اسکنرهای بیومتریک را به انزوا می کشاند. این سیستم که دیپ مسترپرینتز(DeepMasterPrints)  نام دارد، ۲۳ درصد از اثر انگشت های سیستم را که میزان خطای آنها یک در هزار است، تکرار و کپی می کند.

هنگامی که میزان تطابق اشتباه سیستم یک درصد باشد، DeepMasterPrints  می تواند اثر انگشت واقعی را به میزان ۷۷ درصد، شبیه سازی کند. بسیاری از دستگاه های اسکنر، تنها بخش جزئی از اثر انگشت کاربران را تشخیص می دهند به همین خاطر افراد مجبورند که انگشت خود را روی قسمت چاپ دستگاه به بالا و پایین و چپ و راست تکان دهند.  در اغلب سیستم های بیومتریک (زیست سنجشی) ممکن است یک هکر بخشی از اثر انگشت شما را با یک نوع تولید شده توسط رایانه تطبیق دهد. سیستم بیومتریک نوعی خاص از روش های امنیتی است که در آن برای کنترل دسترسی و برقراری امنیت از ویژگی های قابل اندازه گیری بدن انسان یا هر موجود زنده دیگر استفاده می شود.

اغلب اوقات اسکنرهای بیومتریک بخش های مختلف ثبت شده از انگشت کاربر را برای ترسیم تصویری کامل با هم ادغام نمی کنند. سامانه هایی از این دست تنها اثر انگشت دریافتی را با رکوردهای مختلف تطبیق می دهند اما این مساله احتمال سواستفاده توسط هکرها را افزایش می دهد. توسعه دهندگان DeepMasterPrints هم از همین نقطه ضعف استفاده کرده اند. اگرچه یک اثر انگشت کامل با نمونه های دیگر تفاوت دارد، اما در اغلب اثر انگشت ها ویژگی های مشابهی نیز وجود دارند. بنابراین یک اثر انگشت مصنوعی که میزبان بخش های زیادی از این ویژگی ها باشد از شانس بالایی برای عبور از سد اسکنرهای بیومتریک برخوردار است.

دیپ مسترپرینتز از این واقعیت نیز بهره می برد که در عین اینکه اثر انگشت هر انسانی منحصر به فرد است، اغلب صفات نیز به اشتراک گذاشته می شود. با استفاده از این اطلاعات محققان دانشگاه نیویورک یک شبکه عصبی ساختند که از مجموعه ای از اثرانگشت های نسخه واقعی استفاده می کند.  DeepMasterPrints مانند اثر انگشت واقعی عمل می کند و می تواند انسان ها را گول بزند. محققان این پروژه امیدوارند کار تحقیقاتی آنها باعث شود که شرکت های مختلف، سیستم های بیومتریک را امن تر بسازند. امید این است که این کار به کشف ضعف های موجود در سیستم های بیومتریک منجر شود.