ایسنا- الکترودهای معمولی که در رابط های عصبی مورد استفاده قرار می گیرند معمولا از فلزات سفت و سخت مانند طلا یا پلاتین ساخته می شوند. از آنجا که این مواد با بافت نرم عصبی سازگاری ندارند، معمولا با یک پلیمر انعطاف پذیر رسانا پوشش داده می شوند. با این حال متاسفانه این کار، اندازه آنها را افزایش می دهد و باعث می شود تعبیه آنها در مغز بیش از حد ترسناک باشد. 

با توجه به این نکته، دانشمندان دانشگاه باسک کانتری اسپانیا با محققان دانشگاه استراسبورگ فرانسه برای ساخت هیدروژل بیوپلیمر آزمایشی جدید همکاری کردند. این ژل اساسا از نشاسته تشکیل شده است، اما حاوی گرافن است تا آن را به شدت رسانای الکتریکی کند. گرافن به طور معمول در مواد مایع یا خمیری مانند هیدروژل پایدار نیست. اما این مشکل با افزودن عصاره های تثبیت کننده از گیاه مریم گلی برطرف شد. این عصاره افزودنی همچنین دارای خواص ضد التهابی و ضدباکتری نیز شد.