شهاب جوانمردی، نایب رییس سازمان نظام صنفی رایانهای تهران و مدیرعامل هلدینگ فناپ یکی از حاضران در این نشستها و مذاکرات بود که در هر دو دیدار علاوه بر رایزنی، وظیفه معرفی تواناییها و پتانسیل بخش خصوصی ایران در حوزه فینتک را نیز برعهده داشت. مصاحبه با شهاب جوانمردی در مورد این دو دیدار را در ادامه میخوانید:
در هر دو دیدار قابلیت و پتانسیل بخش خصوصی ایران در پنج حوزه تجارت الکترونیکی، فینتک، آموزش الکترونیکی، نرمافزار و سلامت الکترونیکی برای دو وزیر معرفی شد. بازخورد این معارفهها نزد این دو وزیر کشورهای همسایه چگونه بود؟
شاید قبل از برگزاری این نشستها انتظار این حجم از بازخورد مثبت را نداشتیم. در واقع گمان بر این بود که این جلسات صرفا معارفهای برای مقدمهچینی جهت همکاریهای احتمالی در آینده خواهد بود. اما در عمل هر دو وزیر از همکاری با بخش خصوصی ایران استقبال کردند. از سوی دیگر، هر دو وزیر تاکید کردند که چون صنعت آیتی ایران در فضای محدودیتهای ناشی از تحریمها شکل گرفته، شرکتهای ایرانی از دانش فنی و قابلیت اجرایی بالایی برخوردار هستند و این موضوع به بخش خصوصی کشورهای متبوعشان کمک میکند. همچنین این دو وزیر در عین حال که از سطح، گستره و عمق دانش و فناوری شرکتهای ایرانی شگفتزده شده بودند، از این موضوع نیز خوشحال شدند که چنین پتانسیلی در مجاورت و آماده همکاری با آنها است.
دلیل خاصی برای انتخاب و معرفی این پنج حوزه وجود داشت؟
این حوزهها بر اساس پیشبینیهای ما مبنی بر اولویت توسعه این دو کشور انتخاب شد. عوامل متعددی در این اولویتبندی موثر بودند، از جمله اینکه متوسط سنی جامعه این دو کشور پایین است و هر دو جامعه جوانی دارند. از سوی دیگر، از ضریب نفوذ قابلقبول موبایل و پهنای باند خوبی برخوردارند و آماده توسعه زیرساختهای دولت الکترونیکی و زیرساختهای ارائه سرویس به مردم هستند.
نتیجه این معارفه چگونه رقم خورد؟
هر دو وزیر ابراز علاقهمندی کردند که زمینههای همکاری در تمامیحوزههای مذکور بررسی شود، البته از این پنج حوزه دست به انتخاب یک یا چند حوزه نزدند و هیچیک از حوزهها از همکاری حذف نشده است. پیشنهاد ما نیز مبتنی بر تعریف یک نقطه تماس بود که صورت گرفته و پیشنویس تفاهمنامه با عراق نیز آماده شده است. در آینده نزدیک این روند در مورد تفاهمنامه با افغانستان نیز طی خواهد شد.
به نظر شما در این حوزه در عراق و افغانستان چه فرصتهایی نهفته است؟
هر دو کشور از نظر توسعه زیرساختهای بانکداری و پرداخت الکترونیکی و سرویسهای جدید فینتک نسبت به سطح متوسط جامعه ما فاصله زیادی دارند. این موضوع حاکی از آن است که ظرفیت بالایی برای ارائه خدمات در این دو کشور وجود دارد. با این حال، باید بپذیریم که شرکتهای ایرانی ممکن است بهطور مستقیم قادر به ورود به این حوزهها نباشند. از این رو، بهترین رویکرد آن است که شرکای مناسب بومیدر این کشورها بیابیم و روی توانمندسازی این شرکا کار کرده و در ادامه مشارکتهایی را با طرفین عراقی و افغانستانی ترتیب دهیم تا آنها در آن بازار حوزههای مورد نظر را توسعه و گسترش دهند. در این صورت ما نقش حمایت، تامین فناوری و کمک به توسعه دانش فنی و آموزش آنها را برعهده داشته باشیم.
از مدتها پیش بحثی مبنی بر تبدیل شدن ایران بههاب آیتی در منطقه مطرح شده بود. دو کشور همسایه چه ویژگیهای مثبتی باری تحقق این چشمانداز دارند؟
در مورد عوامل موثر بر همکاری میان این دو کشور با ایران، باید گفت که علاوه بر همسایگی با ایران، شرایط روابط ما با آنها در طول سالیان متمادی به گونهای بوده که برای حفظ امنیت مهم است که بازارهای متصل به یکدیگر داشته باشیم. بههمین دلیل باید کمک کنیم که زیرساختها و خدمات در عراق و افغانستان ایجد شده و توسعه یابد. از سوی دیگر، هر دو کشور علاوه بر برخورداری از هرم سنی متمایل به نسل جوان، دارای بازارهای بکری هستند. شاید از نظر بسیاری از کشورهای پیشرفته بازارهای عراق و افغانستان همچنان پرخطر باشد، اما به دلیل نزدیکی فرهنگی میان ایران و این دو کشور، میتوان این خطرها را به حداقل کاهش داد.
منبع: روابط عمومی سازمان نظام صنفی استان تهران