ایسنا- چند سالی است که هکرها می‌توانند دستگاه‌های کاشتنی با قابلیت‌های بیسیم را هک کنند. از میان این دستگاه‌ها می‌توان به دستگاه تنظیم کننده ضربان قلب یا دفیبریلاتورهای قلبی و عروقی اشاره کرد. دستگاهی الکتریکی که با شوک‌های الکتریکی خفیف، تارلرزه بطنی یا دهلیزی را بی‌اثر می‌کند، دفیبریلاتور یا تارلرزه‌بَر نام دارد. عملکرد مناسب این دستگاه‌ها سبب می‌شود بسیاری از انسان‌ها به زندگی خود ادامه دهند. حال محققان دانشگاه پردو(Purdue)  راهی برای مقابله با هک کردن ایمپلنت‌های پزشکی پیدا کرده‌اند. این محققان در این پروژه در نظر داشتند که استفاده از دستگاه‌های بی‌سیم را متوقف کنند و در عوض از قابلیت رسانایی خود بدن برای فرستادن سیگنال‌ها از دستگاه ایمپلنت به یک ساعت هوشمند یا دستگاه گیرنده سیگنال استفاده کنند. اگر هیچ‌گونه سیگنالی از محیط خارجی دریافت نشود، هکر می‌تواند با دستگاه هدف خود ارتباط برقرار کند و حتی فرصت هک کردن ایمپلنت را بیابد. قطعاً این روش محققان مزایای ارتباط بیسیم را ندارد ولی مردم در زندگی واقعی گوشی خود را در دست خود نگه می‌دارند. بنابراین این دستگاه‌های هوشمند می‌توانند برای دریافت و انتقال سیگنال‌ها از طریق ایمپلنتی که زیر پوست کاشته می‌شود، مورد استفاده قرار گیرند.