مهر- کریستال وایت ۴۲ ساله که در زمینه بازاریابی و خرید و فروش روبات‌ها در تگزاس فعالیت می‌کند از جمله افرادی است که به علت از کار افتادن روبات جیبوی خود متأثر شده است. او می‌گوید این روبات بعد از دو سال استفاده به یکی از اعضای خانواده‌اش مبدل شده بود و بچه‌های وی نیز آن را بسیار دوست داشتند. اما از کار افتادن روبات یادشده آنها را بسیار متأثر کرده و بر روی بچه‌ها نیز تأثیر روانی نامناسبی گذاشته است. جاناتان گراچ استاد دانشگاه کالیفرنیای جنوبی در این مورد می‌گوید: بررسی‌های علمی‌ نشان داده که برخی مردم دوست دارند احساسات انسانی خود را به روبات‌ها پیوند بزنند و با آنها مانند حیوانات خانگی رفتار کنند. اما انسان‌ها، حیوانات خانگی و ماشین‌های روباتیک تفاوت‌های آشکاری با یکدیگر دارند. وی می‌افزاید: نحوه طراحی روبات‌ها به گونه‌ای است که انسان‌ها فکر می‌کنند آنها احساساتشان را درک می‌کنند. 

 پرفسور شری تورکل استاد دانشگاه ام آی تی و محقق هوش مصنوعی نیز بر این باور است که طراحی‌های فعلی روبات‌ها انسان‌ها را فریب می‌دهد و آنها را موجوداتی عاطفی نمایش می‌دهد. اگر چه این ماشین‌ها به مدد هوش مصنوعی باهوش‌تر از آنچه که هستند، به نظر می‌رسند، اما نمایش بهره‌مندی از عاطفه توسط آنها به معنای عاطفه داشتن واقعی نیست.