فناوران- هر ضربه ای که میزی گونزالز (Maysie Gonzales) 17 ساله با انگشت روی گوشی هوشمندش می زند، با صدایی دیجیتالی مشابه صدای استفن هاوکینگ همراه است که سریع و پشت سر هم دستورات صادر شده را می خواند.
به گزارش بی بی سی، میزی که وقتی دو ساله بوده، به دلیل ابتلا به تومور شبکیه، بینایی اش را از دست داده، می گوید: بسته به حالی که دارم، گاهی تعداد کلماتی که گفته می شود، به 350 کلمه در دقیقه می رسد.
خوانشگرهای صفحه، ابزارهایی برای ترجمه اطلاعات به کلام یا خط بریل هستند. این ابزارها نقش مهمی در باز کردن دروازه های اینترنت به روی افراد نابینا یا با اختلال در بینایی و سایر افراد دارای معلولیت بازی می کنند.
اما این ابزارها فقط روی وب سایت هایی که با آنها سازگار شده باشند، درست کار می کنند.
میزی گونزالز می گوید: گاهی نتیجه کار افتضاح است و کاملا بسته به این دارد که هر وب سایت چطور تنظیم شده باشد.
اگر زیرساخت دیجیتال یک وب سایت به طور درست برچسب نخورده باشد، فرد نابینا با صدایی مکانیکی مواجه می شود که پی درپی می گوید: «دکمه، دکمه، دکمه» یا «لینک 1752، لینک 1752، لینک 1752...» و این بسیار آزاردهنده است.
این همان مساله ای است که موجب شد گییرمو روبلس (Guillermo Robles) که او هم نابیناست، پس از اینکه نتوانست از خوانشگر صفحه برای کار کردن با وب سایت و اپلیکیشن موبایل دومینوز پیتزا استفاده کند، از این شرکت شکایت کند.
دادگاه فدرال نیز شکایت او را وارد دانست و اکنون دومینوز پیتزا پرونده را به دادگاه استیناف برده است. این پرونده شاهد دیگری است بر جنگی که بر سر حق دسترسی افراد دارای معلولیت به اینترنت، در جریان است.
کریس دنیلسون، نماینده فدراسیون ملی نابینایان (NFB) می گوید: این مساله به مواردی همچون سفارش پیتزا یا جست وجو در آمازون محدود نمی شود. امروز زندگی مردم کاملا آنلاین شده؛ بنابراین باید افراد نابینا هم به تمامی خدمات از جمله، خدمات بانکی آنلاین، کاریابی، انجام آزمون های ضروری آنلاین، دسترسی به ابزارهای مبتنی بر ابر در محیط کار و مانند اینها دسترسی داشته باشند.
برآوردهای NFBنشان می دهد که 7.6 میلیون امریکایی نابینا محسوب می شوند که معادل 2.4 درصد از جمعیت این کشور است.
دنیلسون می گوید: کسب وکارها همواره به ما می گویند که وضعیت را درک می کنند؛ اما واقعیت این است که نابینایان، بازار بزرگی محسوب نمی شوند و این مشکلی است که با آن مواجهیم.
این گفته دنیلسون، اشاره به این واقعیت دارد که برای کسب وکارها، ابتدا دستیابی به سود و بازار بزرگ تر اهمیت دارد و شاید حاضر نباشند که منابع ضروری شان را که برای رقابت لازم دارند، صرف بازارهای کوچک بکنند.
البته امروزه نشان هایی طراحی و در اماکن خدماتی مختلف، از پارکینگ ها تا دستشویی ها و مراکز فروش نصب شده که نشان دهنده مناسب سازی برای افراد معلول است. این وضعیت هم به لطف تصویب قانون آمریکایی های دارای معلولیت (ADA) در 29 سال پیش بوده که اعمال تبعیض بر اساس معلولیت را ممنوع اعلام می کند. اما اگرچه الزامات قانون ADA در موارد مرتبط با فروشگاه های فیزیکی شفاف است و مسایلی از جمله محل قرارگیری رمپ ها و ارتفاع میله ها را مشخص کرده است، تطابق دادن این قانون با دنیای آنلاین و وب سایت ها دشوار است.
استفانی مارتز (Stephanie Martz) نایب رییس ارشد فدراسیون ملی خرده فروشی ایالات متحده (NRF) می گوید: محیط آنلاین از ابتدا هم قرار نبوده با قانون ADA پوشش داده شود. این قانون پیش از شکل گیری اینترنتی که امروزه می شناسیم، تصویب و اجرایی شده و حالا پس از این همه سال، هیچ راهنمای عملیاتی درباره اینکه یک وب سایت دسترس پذیر چه ویژگی هایی باید داشته باشد، در متن قانون وجود ندارد.
مارتز به همراه گروه های کسب و کار دیگر از جمله مرکز قانونی رستوران ها و اتاق بازرگانی، به عنوان مدافعان دومینوز پیتزا در پرونده این شرکت با گییرمو روبلس فعالیت می کنند.
اما افرادی همچون دنیلسون، نظری مخالف مارتز دارند و استدلال می کنند که با چنین نگاه و منطقی، کل قانون اساسی ایالات متحده تضعیف می شود.
دنیلسون می گوید: اگر به یک قانون 30 ساله انگ تاریخ مصرف گذشته بودن بزنیم و آن را قابل اعمال ندانیم، این مساله به بسیاری از قوانین قابل تعمیم خواهد بود.
از سوی دیگر، هم پای رشد تجارت الکترونیکی، خرده فروشان نیز با تعداد بیشتری پرونده شکایت مرتبط با دسترس پذیری، به ویژه از سوی نابینایان و کم بینایان مواجهند.
بر اساس آمار ارایه شده از سوی NRF، تعداد