فناوران - علیرضا علی احمدی، وزیر اسبق آموزش و پرورش در برنامه تلویزیونی پرسشگر با موضوع «مهارت، مدرسه، کرونا»، اظهار کرد: عزم ملی باید وجود داشته باشد که به یک هدفی در کشور برسیم و آموزش و پرورش هم باید سهم خود را ایفا کند؛ درباره آموزش های مهارتی و فنی و حرفه ای هم این عزم ملی نیاز است چرا که به هرحال آموزش و پرورش بضاعتی در قالب هنرستان های فنی و کاردانش دارد.
وی افزود: در کنار مؤسسات فنی وحرفه ای که قبلا تحت پوشش آموزش و پرورش بوده اند و اکنون زیرمجموعه آموزش عالی هستند، هنرآموزان، کادر آموزشی، امکانات سازمان فنی و حرفه ای، حوزه صنعت و بخش خدمات، وزارت ورزش و جوانان، برخی مجموعه های هنر که وابسته به صداوسیما و وزارت ارشاد هستند و امکانات بخش خصوصی همگی ذیل سیاست های آموزش و پرورش باید بسیج شوند؛ البته بخشی از این امکانات هم بسیج شده و به کار گرفته می شود.
علی احمدی با اشاره به موضوع آموزش در دوران کرونا، گفت: سری به مصوبات شورای عالی زدم و برایم یادآوری شد که برنامه درسی ملی چقدر بیش از آنکه معلم و کلاس درسی بتواند پاسخگوی آن باشد، نیاز به استفاده از چندرسانه ای ها و فناوری های آموزشی دارد و اکنون به هرحال پدیده کرونا محدودیت هایی به وجود آورده و فرصت هایی نیز از قِبل تعطیلی کلاس های درسی، ایجاد کرده است.
وی ادامه داد: آموزش و پرورش به سوی صداوسیما و اپراتورها دست دراز کرد تا بتواند آموزش ها را پوشش دهد؛ تصورم این است که چون معلوم نبود این ویروس چقدر ماندگار است، نمی توانستند تصمیم بگیرند برنامه پایداری را داشته باشند اما اکنون که محتمل شده این ویروس در سال آینده هم مهمان خواهد بود، چاره ای نیست که آموزش و پرورش خودش را آماده کند.
وزیر اسبق آموزش و پرورش اضافه کرد: باید برای شروع سال تحصیلی این آمادگی را داشته باشیم که از امکانات شبکه های مختلف رسانه ملی استفاده و فرصت آموزش از راه دور را فراهم کنیم و به ارتقای سطح عدالت آموزشی کمک کنیم؛ حتی جایی که امکان پشتیبانی شبکه شاد نیست از طریق تلویزیون می توان آموزش ها را دنبال کرد.
وی در پاسخ به پرسشی مبنی بر برگزاری برخی جلسات مسؤولان آموزش و پرورش با مدیران مؤسسات آموزشی کنکور با هدف تبادل امکانات مانند تهیه موبایل برای دانش آموزان محروم و در مقابل اجازه عرضه محصولات در شبکه شاد، اظهار کرد: صحت آن را باید از مسؤولین وقت پرسید؛ می شود فرض کرد که چنین حالتی هم مطرح باشد اما نکته آن است که ظرفیت یک میلیونی معلمان بالفعل و خود خانواده ها و دانش آموزان، معلمان بازنشسته را نباید فراموش کرد.
علی احمدی افزود: اگر از طریق سازمان پژوهش نیازهای خود و استانداردهای تولید چندرسانه ای ها چون کتاب الکترونیکی را با توجه به برنامه درسی ملی و مصوبات شورای عالی اعلام کنیم و در کنار آن هم یک نظام پاداش دهی درنظر بگیریم که هرشهروندی محتوایی را تولید کرد که از استانداردها لازم برخوردار بود می توانیم به ازای تعداد دفعات مراجعه به آن محتوا، کیف پول الکترونیکی کار کند و دستمزدی به تولید کننده محتوا پرداخت کنیم و در واقع یک جمع سپاری اتفاق بیفتد.
وی با بیان اینکه یکی از همین ظرفیت ها می توانند همین مؤسسات باشند و شاید نیازی به معامله با آن شکلی که شما بیان کردید، نباشد، در پاسخ به این پرسش که «آیا اینکه شبکه شاد به دکانی برای مؤسسات کنکوری تبدیل شود موافق هستید یا مخالف؟» گفت: قطعا موافق نیستم اما موافق مشارکت جمعی مردم در تولید محتوا هستم و به ازای آن هم حق الزحمه ای درنظر گرفته و فیش حقوقی دومی برای معلمان درنظر بگیریم اما لزومی ندارد مؤسسات کنکوری پایشان به شبکه شاد باز شود.