اما منتقدان می گویند که این کار روند نگران کننده تکه تکه شدن اینترنت جهانی را تسریع می کند.
امروزه وقتی درباره چین و روسیه صحبت می کنیم از واژه «خرده تور» یا splinternet (در تضاد با «اندرتور» به عنوان معادل فارسی اینترنت) استفاده می کنیم.
محرک اصلی این فرایند این ایده است که اینترنت ذاتا و اساسا لزومی ندارد که پدیده ای جهانی باشد.
از منظر دولت هایی که می خواهند محتوای قابل دسترسی برای ملت های شان را محدود کنند، تصاحب اینترنت کاملا منطقی و بدیهی است.
دیوار آتش بزرگ چین بهترین مثال برای کشیدن دیواری اینترنتی به دور خود است. شما اثری از موتور جست وجوی گوگل یا فیسبوک در چین پیدا نخواهید کرد.
چیزی که از انتظار مردم خارج بود دنباله روی آمریکا از چین در این مقوله بود.
ولی به باور منتقدان نتیجه منطقی صحبت های روز پنج شنبه پومپئو دقیقا همین است.
او گفت که می خواهد اپلیکیشن های «نامطمئن» را از فروشگاه های اپلیکیشن در آمریکا حذف کند.
به گفته او، اپلیکیشن های جمهوری خلق چین حریم خصوصی ما را تهدید می کنند، در توزیع بدافزار نقش دارند، و اطلاعات غلط و تبلیغات سیاسی منتشر می کنند.
نخستین سوالی که به ذهن رسید این بود: پومپئو به کدام اپلیکیشن های چینی اعتماد دارد؟ پیش فرض این است که صحبت های او شامل تقریبا تمامی اپلیکیشن های چینی می شود.
آلن وودوارد، کارشناس امنیتی در دانشگاه ساری، می گوید: شوک آور است. اینترنت دارد در برابر چشمان ما بالکانیزه و تجزیه می شود. دولت آمریکا از مدت ها پیش منتقد کشورهایی بوده است که دسترسی به اینترنت را محدود می کنند... ما حالا می بینیم که خودشان هم دارند همین کار را می کنند.
این حرف شاید حاوی مقداری مبالغه باشد. دلایل آقای پومپئو برای «پاک سازی» شبکه اینترنت در آمریکا از شرکت های چینی تفاوت بسیاری با میل دولت های خودکامه برای کنترل فضای گفت وگوی آنلاین دارد. اما اگر آقای پومپئو حرف هایش را عملی کند، ما قطعا شاهد تغییری اساسی در سیاست سایبری ایالات متحده بعد از چند دهه خواهیم بود.
اگر کشوری باشد که همیشه بر اساس حق آزادی بیان مندرج در قانون اساسی از آزادی اینترنت دفاع کرده است، آن کشور آمریکا است. اما رویکرد دولت آقای ترامپ متفاوت بوده است، تفاوتی که تا حدی نتیجه نگرانی های مشروع امنیتی بابت شیوه کاری بعضی از شرکت های چینی در آمریکا است.
هشدار در مورد وی چت
الکس استاموس، مدیر ارشد امنیتی سابق فیسبوک، به من گفت وقتی صحبت از نگرانی بابت اپلیکیشن های چینی می شود، تیک تاک با وجود توجهی زیادی که اخیرا به آن شده است تنها نوک کوه یخ است.
او می گوید: به نظر من تیک تاک حتی در بین ده ها مورد اول هم نیست.
به گفته او، اپلیکیشنی که باید آمریکا را نگران کند وی چت است که به شرکت تنسنت تعلق دارد.
وی می گوید: وی چت یکی از محبوبترین اپلیکیشن های پیام رسان در دنیا است. بعضی ها تمام کارهای شرکت شان را روی وی چت انجام می دهند و اطلاعات بسیار حساسی در اختیار آن ها است.
البته پومپئو از وی چت نیز به عنوان یکی از اهداف بالقوه در آینده نام برده است. اما نمی توان به راحتی از منظر انتخابات ریاست جمهوری ماه نوامبر به این مساله نگاه نکرد. شعارهای ضدچینی آقای ترامپ به حیطه فناوری محدود نمی شود.
سیاست یا ژست؟
با این حساب، آیا این یک موضع سیاسی است یا صرفا یک ژست؟
از طرف دیگر، ئونالد ترامپ شاید در انتخابات نوامبر شکست بخورد. دموکرات ها احتمالا موضع نرم تری در قبال فناوری های چینی اتخاذ خواهند کرد.
اما، در حال حاضر، رویای ترامپ برای اینترنت در آمریکا - اینترنتی عمدتا عاری از چین - آن را به فضایی بسیار تفکیک شده تر تبدیل می کند.
طنز قضیه در این است که در آن صورت اینترنت بیشتر شبیه چیزی می شود که چین آرزو دارد.
فقط خود تیک تاک را در نظر بگیرید. اگر شرکت مایکروسافت شعبه آمریکایی آن را بخرد ما سه تیک تاک خواهیم داشت. یک تیک تاک در چین (به نام دویین). یک تیک تاک در باقی دنیا و یک تیک تاک هم در آمریکا.
آیا این می تواند الگوی مناسبی برای آینده اینترنت باشد؟
منبع: بی بی سی